Dziś rano w Radio Zet, w cyklicznym swoim programie „7 dzień tygodnia”, Pani Monika Olejnik, jedna z bohaterek publikacji „Resortowe dzieci. Media”, zaprosiła wyjątkowo do programu dziennikarzy, a nie polityków jak to ma w zwyczaju i w ogólnie przyjętej konwencji programu .
Dziennikarze, z których żaden poza Gospodynią programu nie jest opisany w „Resortowych dzieciach” mówili o najważniejszych wydarzeniach politycznych tygodnia i całego roku 2013, i … ani słowem nie zająknęli się nad książką o Monice Olejnik i Jej równie resortowych przyjaciołach .
Przypomina to mi trochę powiedzenie, że w domu wisielca nie mówi się nic o sznurku, a małe dzieci i wielu dorosłych, w tym szczególnie polityków i dziennikarzy również uważa, że jeśli się o czymś nie pisze i nie mówi, a zwłaszcza jeśli, to oni o tym nie mówią, to tego nie ma i nigdy nie zaistnieje, czyli, że … nadal trwa zmowa milczenia w sprawie publikacji „Resortowe dzieci. Media” .
I tylko Tomasz Lis, któremu często puszczają nerwy i znany jest ze swego wręcz wulgarnego języka, a nawet przekleństw, nie wytrzymał tej zmowy milczenia i w piątek w Radio Tok Fm, określił prawicę, a zwłaszcza prawicowych dziennikarzy, autorów książki „Resortowe Dzieci. Media”, mianem „Żule z prawicowego lumpeksu” .
A przecież mając do dyspozycji „rozgrzanych sędziów” jak mawia Pan Komorowski, a przede wszystkim środki finansowe, mógłby zniszczyć w tym i finansowo autorów i wydawców publikacji, tyle, że w tej publikacji jest sama prawda i nie pomogą, ani sądy, ani prokuratura, a więc pozostaje jedynie … milczenie .
A jeśli nadal będą podobne wypowiedzi Lisa, to myślę, że można sparafrazować tę jego wypowiedź i odpłacić Panu Lisowi, pięknym za nadobne i powiedzieć, że Pan Tomasz Lis, to żul z lumpeksu resortowych dzieci .
Te dwa przykłady zachowań, czyli milczenie tak jak Pani Olejnik i epitety Pana Lisa oraz jeden rachityczny protest Żakowskiego, utwierdza mnie w przekonaniu, jak dobra, a przede wszystkim prawdziwa i jak bardzo boli zainteresowanych dziennikarzy, książka „Resortowe dzieci. Media” .
